Prof. dr. Hans Zaaijer liet het proefballonnetje op toen hij bij Op1 het nieuws bracht dat Sanquin inmiddels als eerste ter wereld beschikt over een veelbelovend corona-medicijn. Het betreft nog een bescheiden hoeveelheid van rond de vierduizend ampullen, maar toch. 

Vrijwel tegelijkertijd was duidelijk dat de testresultaten van de in ontwikkeling zijnde vaccins tot nu toe veelbelovend zijn. Een dag met goed nieuws. Er gloort weer licht aan het eind van de tunnel.

Tijd om te speculeren over hoe snel we het oude leven weer kunnen oppakken als de vaccins daadwerkelijk beschikbaar zijn. Het RIVM tempert al te optimistische verwachtingen door te waarschuwen dat het vaccineren al gauw een jaar in beslag zal nemen. Welke partijen daarvoor verantwoordelijk worden is nog niet duidelijk, evenmin de wijze waarop het programma zal worden uitgevoerd en welke groepen er achtereenvolgens voor in aanmerking komen. Hoewel nog veel vragen onbeantwoord zijn, blijkt de heer Zaaijer een optimistisch mens. Voor het opstarten van het oude leven behoeft wat hem betreft niet te worden gewacht tot iedereen is gevaccineerd. De vraag is zelfs hoeveel mensen bereid zijn zich te laten vaccineren? Desalniettemin valt te denken aan het binnen afzienbare termijn organiseren van grote evenementen, waartoe uitsluitend gevaccineerde mensen toegang hebben. Niet ideaal, maar wel een manier om zo snel mogelijk het ‘normale’ leven weer los te trekken. Tot zover.

Een proefballon met haken en ogen voor wat betreft uitvoerbaarheid, maar het gaat mij om het idee. Met verbazing lees ik dan ook de verontwaardigde reacties op facebook dat je zo verplicht wordt om je te laten vaccineren. Dat is echter geenszins het geval. Als jij je niet wil laten vaccineren, dan hoef je dat niet te doen. Het bezoeken van een evenement is dan alleen nog even niet aan de orde. Een volledig eigen keuze. Van een verplichting is geen sprake, wel van uitsluiting dat nu eenmaal bij meer zaken een rol speelt. Niemand verplicht jou om je rijbewijs te halen, maar iedereen begrijpt en accepteert dat deelname aan het verkeer dan uitgesloten is.

De meest onthutsende reactie komt van iemand die het hele idee absurd vindt en meent dat alle evenementen dan nog maar even niet moeten plaatsvinden. Ik probeer me te verplaatsen in zijn gedachtegang. Dat betekent dus dat je zelf niet mee wilt (of durft) te werken aan een oplossing en om die reden iedereen uitsluit om aan een evenement deel te nemen, zowel uitvoerende artiesten als publiek. Omdat jij niet mag, zeg maar. Omdat jij niet wou of durfde mee te werken. 

Een wel heel bijzondere interpretatie van ‘we doen het samen’.